4–10 m uzunluğa erişebilen bir çalı veya ağaççık şeklindedir, yoğun ve dikenimsi bir tacı vardır. yaprakları almaşık dizili, 4–10 cm uzunluğunda ve 2–4 cm genişliğinde, yaprak kenarı dalgalıdır. Yaprakları erken baharda ilk ortaya çıktığında gümüş rengindedir, fakat yaz aylarına doğru olgunlaşan yapraklarının rengi yeşile renge döner. (E. angustifolia türü haricinde), bu türün sonbahara kadar yaprakları gümüş rengidir.
Çiçeklerinin 1 ile 7 tanesi yaprak koltuğunda paralel şekilde ardı ardına dalda kenetlenmiştir ve kenetlenerek açar, güzel kokulu, 4 loblu soluk sarımsız beyaz 1 cm uzunluğunda taç yaprağa sahiptir. 1/4,1/3 inçlik yuvarlak meyveleri bulunmaktadır.[3] 0.65 to 0.85 cm uzunluğundadır, önceleri gümüş sarı rengi meyveleri olgunlaşınca gümüşümsü kırmızı ya da kahverengiye döner.
Olgunlaşınca meyvelere yenilebilir ve özellikle kurutulmuş meyve olarak tüketilebilir, yine yenilebilir çekirdekleride meyvenin içindedir. Bununla birlikte meyvenin en büyük yararı içerdiği likopen oranındadır. Zira bu meyvenin 100 gramı aynı miktar domatesin içerdiğinden 7 ile 17 kat fazla likopen içermektedir. Antioksidanlarıda bitki bünyesinde barındırır, bu sebeple sonra derece yararlı meyvelere sahip olması yanında ayrıca bitki yaprakları ve çiçekleri sayesinde bahçecilik ve peyzajda da kullanılabilmektedir.[4]
Bununla birlikte iş bu bitki özellikle sonradan getirildiği Kuzey Amerika'da işgalci türler arasındadır. Zira gerek en verimsiz topraklarda yaşayabilmesi ve gerekse meyvelerini yiyen kuşlar ve -35 dereceye kadar varan soğuğa dayanıklılığı sayesinde bitki kolayca yayılabilmektedir. Zira bitkinin meyvelerini yiyen kuşlar bitki tohumlarını tam olarak sindiremeyip dışkıları ile birlikte vücuttan atmaktadırlar, bu sayede bitki tohumları çok uzak alanlara dahi yayılabilmektedir.[5][6]
